شعر و عرفان

                بت نازنین

غزلی از مولانا

ای بت نازنین  من ، دست  من  است  و  دامنت

 سرو سمن برین من، دست من است و دامنت

دل شده پای بست تو ، فتنه ی  چشم  مست تو

 تا چه کشم ز دست تو، دست من است و دامنت

قبله  دل   سرای   تو   ،  کعبه  جان   هوای   تو

 روی من است و پای تو ،دست من است و دامنت

لعل   لبت   شفای  من ،  کید  غمت سزای   من

 گر   نکنی   دوای   من، دست  من است و دامنت

شمع  من  است  روی تو  ،عمر من است موی تو

جان من است بوی تو  ،دست من است و دامنت

بر  سر ره   به خواریم  ، چند  کشی  به زاری ام

گر تو چنین گذاری ام،  دست من است  ودامنت

جان  و  جهان من   تویی،  سرو روان   من  تویی

روح  وروان من تویی،  دست  من است و  دامنت

ننگ   برفت   و نام   شد  ، صبح برفت   و نام  شد

عیش   دلم   تمام شد   ، دست   من است و دامنت

گر   بزنی  به  خنجرم،   جز    ره   عشق   نسپرم

رومی   خسته   خاطرم،  دست   من  است و دامنت

گر  چه   ز   مه   نکو تری،   لاله  رخ و   سمن  بری

عهد   به  سر  نمی بری   ، دست  من  است و دامنت

عهد   مرا   شکسته ای ،   با     دگری     نشسته ای

 جان   و   دلم   بخسته ای  ،دست من است و دامنت

خاک درت   گزیده ام  ، به   ز   تو   کس    ندیده ام

 از  همه   کس  بریده ام  ، دست من است  و دامنت

شمس   جلال   من   تویی ،  صبح  وصال  من   تویی

 واقف   حال   من  تویی  ، دست  من است و دامنت

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: